The Pond Library

Beekpunge,Veronica beccabunga

Veronica beccabunga

Beekpunge is een overblijvende plant behorende tot de helmkruidfamilie. Het is een van de weinige in ons klimaat wintergroene oeverplanten. Het celsap bevat vriespuntverlagende stoffen, daardoor bevriezen de groene delen van de plant alleen in strenge winters.

De hoogte is maximaal 60 cm maar het plantje wordt meestal slechts 5 à 15 cm hoog. Het is een vrij kale, iets vlezige plant met bijna rolronde stengels. De kruipende scheuten zijn vooraan opgericht. De bladeren zijn donkergroen, kruisgewijs geplaatst rondachtig, eirond tot elliptisch, kortgesteeld, iets gekarteld en tot 3,5 cm breed en 5 cm lang. Ze zijn glanzend, vrij stevig en sappig.

Beekpunge bloeit van mei tot oktober. De bloemen staan in okselstandige langgesteelde trossen tot 10 cm lang, met ongeveer 20 à 25 hemelsblauwe bloempjes van 5 tot 8 mm in doorsnede. De bloemkroon is wielvormig en de kelk vierbladig. De kroonblaadjes zijn blauw, hier en daar ook wit en roze. De doosvruchtjes zijn drie tot vier mm groot, bijna hartvormig en gezwollen. Ze zijn tot één tot driemaal groter dan de kelkslippen.

Vrijwel geheel Europa evenals het westen en noorden van Azië zijn het natuurlijke verspreidingsgebied van beekpunge. Hij komt in de Alpen voor tot op 2000 meter hoogte en in de Karpaten tot op 1500 meter hoogte. Beekpunge komt van nature ook voor in Noord-Afrika. Het plantje eist de nabijheid van water. Het gewasje groeit in ondiepe beken, langs de oever van meertjes, langs moerassen.

Verzorging

Beekbunge is een zeer goede bodembedekker, die snel een groot oppervlak bedekt. Veeleisend is de plant zeker niet. Hij verkiest een moerasbodem met tot 10 cm waterhoogte. Hij kent zijn toepassing in kleine groepen aan randen van natuurvijvers en beekjes en in moeraszones. Zon en halfschaduw voldoen. Geschikte buurplanten zijn slangewortel, dotterbloem, moerasvergeetmijnietje en sleutelbloemen.

Beekpunge groeit meestal half-emers (dit betekent met een stuk in het water en een stuk boven water) maar groeit in dieper water submers (dit betekent volledig ondergedoken). Submers wijkt de vorm van de plant af. De bladeren zijn dat wat langwerpiger, teerder en gaaf van rand. In ondergedoken toestand vertakken de planten zich sterk en vormen dichte massa”s op de bodem. De stengels zijn dan 20-50 cm lang. De ondergedoken vorm ontstaat gewoonlijk alleen in stromend water.

Vermeerdering van beekpunge is heel eenvoudig en gebeurt door het afknijpen van bewortelde scheuten die men in het vrije water zet. Zaaien kan ook en gebeurt best in april op een vochtige, beschutte plaats.

Beekpunge kan ook gebruikt worden in koude paludaria en aquaria. De temperatuur komt er liefst niet boven 18 graden want dan gaan de planten degenereren. Bij voldoende licht blijven de planten het ganse jaar groen. Als bodemgrond in het aquarium voldoet grof zand met wat leem. In het paludarium lopen de planten meestal “s winters sterk terug maar lopen in het voorjaar weer uit. Bij lage waterstand groeien ze boven het wateroppervlak uit en gaan bloeien. Maar hiervoor hebben ze zon nodig.

Veronica beccabunga

Leuk om weten

De herkomst van de geslachtsnaam Veronica is niet eenvoudig. Dit woord heeft Keltische achtergronden. De soortnaam beccabunga daarentegen is gemakkelijker te verklaren; het is de gelatiniseerde Nederlandse naam. In het Duits zegt men Bachbunge of Bach-Ehrenpreis.

De vruchten van beekpunge worden vaak aangetast door snuitkevers. Ze worden er zo door vervormd dat ze gaan lijken op blauwe bosbessen.

Beekpunge is eetbaar . Alle groene delen, bladeren en jonge, nog niet bloeiende scheuten vormen een originele wilde groente. Ze kunnen rauw gebruikt worden in salades maar smaken wel wat bitter. In het noorden van Europa is het gebruikelijk wat beekpunge in salades te mengen. Daar aan waterplanten vaak parasieten kleven wordt de oogst best meermaals grondig uitgespoeld. Men kan beekpunge bijvoorbeeld combineren met kropsla of met waterkers. Door toevoegen van citroen wordt de smaak verzacht. Meegekookt met spinazie smaakt de plant erg aangenaam. Omwille van de diuretische werking mag men hem wel niet te frequent of in te grote hoeveelheden gebruiken. De gedroogde bladeren worden gebruikt in theemengsels. In de kruidengeneeskunde wordt beekpunge beschouwd als bloedzuiveringsmiddel en werd gebruikt om de stofwisseling en de leverfuncties te prikkelen. De plant bevat looistoffen en is rijk jodium en aan vitamine C.

Guido Lurquin

Guido Lurquin

Guido Lurquin, woonachtig in Leuven (Vlaams Brabant, belgië) is een professioneel schrijver en fotograaf. Hij schrijft voor verschillende tuin- en vijvermagazines zoals Vijvers & Tuinen en geeft ook lezingen. Guido Lurquin heeft zich vooral toegelegd op de fotografie en het bestuderen van waterplanten. De kennis haalt hij uit eigen ervaringen met zijn tuinvijvers. Voor deze site schrijft Guido Lurquin de monografieën van de waterplanten en zorgt hij voor passend en prachtige foto's.

Artikel Inhoud

The Pond Library

Als tuinliefhebber is een waterpartij zoals een vijver of waterornament essentieel om je tuin echt compleet te maken. Een vijver wordt pas echt tot leven gebracht met waterplanten, vijvervissen en waterdieren. En voor liefhebbers van prachtig gekleurde gekleurde koi, staan bekend als koi keepers.

Op de "Nieuw hier? Start hier!" pagina vind je een volledig overzicht van de meest interessante en populaire artikelen op de website.

De Vijvers en Koi Kennisbank bevat uitgebreide achtergrondinformatie over alle aspecten van de tuinvijver en de koi-hobby. Hier vind je basiskennis en uitleg over alle begrippen.