Vraag

Volgens wetenschappelijke bronnen dient een biologische vijverfilter gesloten te zijn, of afgedekt te worden voor een optimale bacteriewerking in het filtersubstraat.  Algen maken gebruik van licht, maar bacteriën zouden beter werken in een donkere omgeving (vrijwel alle biofilters die op de markt worden aangeboden zijn overigens gesloten).

Wat is de mening hierover van de ervaren vijverliefhebbers?

Mijn filtersysteem:

2 bovengrondse "upflow" biofilters gemaakt van IBC-vloeistofcontainers (van elk 1000 liter, waarvan de bovenkant werd verwijderd.

Rondom XPS-isolatieplaten en geïmpregneerde steigerhouten planken. In de winter worden beide containers afgedekt met XPS isolatie- en betonplexplaten, zodat de filters ook bij vorst gewoon kunnen doordraaien. In het begin van de lente worden de bovenste XPS isolatie- en betonplexplaten er tot vóór de vorstperiode afgenomen.

Onderin de containers is op zo'n 20 cm van de bodem een stevige metalen rooster op betonblokken aangebracht, afgedekt met Enkamat (nylonkrullenmat), die fungeert als scheidingsfilter. Op de bodem van elke container, in een uitsparing in het midden van de rooster, staat een filterstijgbuis, afgedekt met een deksel. Onderin de buis zijn 3 grote inkepingen gemaakt, zodat het binnengepompte vijverwater van onder naar boven wordt gestuwd door het gletsjersubstraat waarmee beide containers zijn gevuld.

Het opgestuwde en door het gletsjersubstraat gefilterde water loopt via een verticale overloopbuis in elk van de containers in een horizontale "verzamelbuis" die uitmondt in de beekloop, en verder in de vijver.

Slib dat zich na verloop van tijd vormt, bezinkt in de holle ruimte onder de roosters. Via de bolkraan onderaan de containers kan het bezinksel periodiek afgevoerd worden.

Het vijverwater wordt aangezogen door een vijverpomp (135 Watt, met afneembare voorfilters, maximale pompcapaciteit van 9900 liter per uur (165 liter per minuut), een Vortexwaaier die vuil doorlaat tot 6 mm korrelgrootte en een thermische beveiliging tegen overbelasting). Deze pomp is vooraan in de vijver, zo ver mogelijk van de uitstroom van de filters op vorstvrije diepte opgesteld en draait permanent.

De pomp is aangesloten op een ondergrondse PVC-buis naast de vijver, waaraan op enkele meters vóór de containers een spiraalslang is gekoppeld, met een T-koppelstuk.  Van hieruit lopen 2 flexibele buizen naar de filterstijgbuis in de rechter- en de linkercontainer.  Beide containers worden dus afzonderlijk gevoed met het te filteren vijverwater.

Rekening houdend met o.a. het grote visbestand en de daarmee gepaard gaande organische belasting van de vijver - wordt elke filter in principe eenmaal per jaar gereinigd.

Opdat echter niet de hele bacteriekolonie uit het filtersysteem zou verdwijnen, en om de resterende bacteriekolonie zo weinig mogelijk te beschadigen, worden beide filters niet tegelijkertijd gereinigd, en wordt steeds gebruik gemaakt van het water uit de vijver.

Vóór de winter (vorstperiode) komt 1 van de 2 filters aan de beurt. Eerst wordt de vijverpomp afgezet, even gewacht tot het water in de filter is teruggekeerd, en vervolgens wordt het kraantje achteraan de filter opengezet. Dan wordt het gletsjersubstraat van vanboven met behulp van een Gardenapomp en reinigingsspuit doorgespoeld. De bezinkruimte wordt eveneens grondig uitgespoeld, via de open bolkraan.

Zodra er weer helder water uit de bezinkruimte komt, wordt het kraantje weer gesloten en de vijverpomp aangezet, zodat de watertoevoer naar beide filters kan hervatten.

In het daarop volgende voorjaar wordt dan de andere filter op dezelfde manier doorgespoeld, en wordt de eerste ongemoeid gelaten, tot vóór de winter. Dan krijgt deze opnieuw een reinigingsbeurt, enzovoort.