Waarschijnlijk larven van het waterleliemotje. Verwijder de aangetaste bladeren zoveel mogelijk, zo verwijder je ook die larve.

in nederland noemen ze het insect wat de waterlelies aantast het leliehaantje,het haantje is niet direct schadelijk voor je lelie maar de larven wel.
de larven nestelen zich precies tussen de boven en onderlaag van het blad en maken daar gangen.
hierdoor sterft het blad helaas af.
als je windes of andere roofvissen in je vijver hebt kun je de larven met een waterpistool van de bladeren afschieten en de vissen zullen de larven wel opeten.
een 2e optie is om een laken of gordijn of net over de lelie te leggen zodat de bladeren onder water blijven en de larven verdrinken, de haantjes zullen wel opgegeten worden door de vissen.

zo kun je van dit probleem afkomen.
het is trouwens wel een leuke sport om met een waterpistool larfjes van een blad te spuiten.

suc6
johan

zitten die beestjes dan op de bovenkant van de bladeren? , mijn waterlelie heb ik in het voorjaar geplant in een grote box met speciale vijveraarde, er hebben twee bloemen ingezeten en nu worden alle bladeren geel . niet aangevreten ofzo maar gewoon helemaal geel . is dat ook een parasiet . of is er iets anders mee? en wat kan ik hier eventueel aan doen? groetjes jolanda

U schrijft dat u de waterlelie in een grote box hebt gezet. Als dat een volledig gesloten box is kunnen de wortels geen voeding uit het water halen met als gevolg een slechte ontwikkeling van bloemen en bladeren.
In de handel bestaan speciale leliemanden met openingen in de kanten.

nee sorry! ze staan in een speciaal daarvoor gekochte waterlelie mand, groetjes jolanda

Verschillende waterlelies vragen verschillende dieptes.
Een lelie die te ondiep is geplant zal sneller aanslaan en meer blad en bloemen produceren.
Een lelie die daarentegen te diep is geplant heeft het moeilijk om haar bladeren en bloemen naar boven te krijgen.
Als uw waterlelie pas dit jaar is geplant zou ik gewoon afwachten wat zij het volgend jaar doet. Het is normaal dat ze het eerste jaar niet veel blad en bloemen geeft omdat zij zich moet aanpassen aan de vijver.

En ja hoor. Het leliehaantje kraait van plezier... totdat ik dus die vervelende indringer te lijf ben gegaan met de blote handen.
Ik heb zo goed en zo kwaad als het kan al de aangetaste bladeren verwijderd. Het resultaat is net alsof ik de klok drie maanden terug heb gedraaid. De lelie ziet er weer een stuk jonger uit. Hopelijk groeit ze nog hard genoeg om het wateroppervlak weer snel af te schermen van die 'vervelende' zon.